donderdag 29 augustus 2013

Listener live @ Dolhuis 26-08-‘13

Eind Augustus, de vakantie loopt ten einde en de poppodia gaan weer open, en zo ook dolhuis. afgelopen weekend al met een dansfeest en afgelopen maandag met de eerste band. Uit Amerika is Listener overgevlogen om hun Talk Music te laten horen aan het Dordtse publiek. Ook neemt Patrick Batenburg, de oprichter en leider van Crawl Back Bookings deze avond afscheid.


Ondanks dat het een avond is die afwijkt van het normale programma van Crawl Back staat de zaal goed vol als Dan Smith, Chris Nelson en Kris Rochelle het verbouwde podium van Dolhuis betreden. Zodra ze hun instrumenten aanslaan wordt de toon gezet. Heerlijke hardrock waar Dan Smith met zijn rauwe Amerikaanse stem doorheen praat. Zijn stem, die heerlijk is om naar te luisteren, praat en schreeuwt teksten die vaak klinken als gesproken brieven. Ook lijkt de blootvoetse zanger/bassist tijdens het “zingen” bijna in een trance te raken, waardoor de teksten er ontzettend mooi en emotioneel uitkomen. De muziek begint hard maar na twee nummers kalmeert het wat. Vanaf dat moment wordt de muziek ontzettend relaxed waardoor het publiek als het ware teruggezogen wordt in zijn of haar vakantie. Door de trage beat die in alle nummers overheerst blijft deze sfeer hangen, hoe hard de rock ook wordt, hoe erg de gitaar van Christin ook schreeuwt, hoe erg Kris ook losgaat op zijn tom’s, het blijft die relaxte feeling houden, heerlijk. Ondanks dat de nummers steeds op het zelfde principe zijn gebaseerd wordt het geen moment saai. Zo opent Listener op fantastische wijze het concertseizoen van Dolhuis en zoals Patrick na afloop ook zegt, dat was een mooie afsluiter. Hem zullen we de komende maanden terug zien bij zijn nieuwe Bookingsbureau Harbor en hopelijk zien we Listener ook ooit nog eens terug in Dordrecht.


Switch! Festival @ Bibelot 24-08-‘13

Na de toch lichte teleurstelling op vrijdag was het zaterdagavond toch weer vol goede hoop naar Bibelot. Hopelijk was het vuurtje een beetje verspreid en zou het deze avond drukker zijn. En met een diversere en betere line-up beloofde het dit maal wel echt een feestje te worden. Het openingsfestival van Bibelot, Switch!, Dag 2.

De avond begon weer met een lege zaal, maar de mensen die er waren konden wel genieten van een berg heerlijke metalplaten die door de twee DJ’s de zaal ingeslingerd werden. Metal wordt soms afgewisseld door punk en hardcore en zo doen de aanwezigen zich te goed aan hun eerste drankjes terwijl op de achtergrond de metalbands tekeer gaan.

Toch ook maar even gluren in de Power Stage, waar Gore.Illa met zijn vieze, donkere wobbelbassen het publiek vermaakt. Helaas bestaat dit publiek ook hier maar uit een groepje voor het podium en wat mensen verspreid door de hoeken van de zaal.

Maar gelukkig komt dan de ommekeer. Want als we nog twee verdiepingen naar beneden gaan en in de kelder komen is het al gezellig druk in de Talent Stage. Het 3e poppodium van het Energiehuis dat vanavond geopend wordt en wat vanaf nu door de Popcentrale beheerd zal worden. Als Pene Corrida, de band die hier vanavond zal optreden, het podium opkomt, staat de zaal zo goed als vol. De vijf mannen gehuld in Mexicaanse Ponco’s en Sombrero’s worden vanaf vandaag versterkt door een sheriff. Sopo, o.a. vocalist van San Andreas, The Hot Stewards en Ego.Riser, is het nieuwe lid van deze Hardcore popcover band. Pene Corrida zet een kei- en keiharde show neer. El Sopo en mede vocalist El Serbian zorgen ervoor dat het publiek losgaat door voortdurend de zaal in te duiken en andere gekke dingen uit te halen. De popcentrale is geopend, en hoe. Dit beloofd heel veel voor de komende maanden.

Helaas is The Bass Drum Of Death al bijna afgelopen als we weer de Power Stage binnen komen dus maar weer twee trappen op naar de Main Stage. Daar is Black Sun Empire net begonnen. Ditmaal met een DJ en een MC erbij laten ze het publiek van voor tot achter helemaal los gaan. Er valt meteen te horen waarom deze gasten uit Utrecht op Lowlands mochten staan vorige week. De Drum n’ Bass van Black Sun Empire is opzwepend, divers en vooral ontzettend hard. Ook de MC is een goede toevoeging.





In de Power Stage maakt Weekender zijn eerste stapjes in Dordrecht. Het indierock feest van Rotown Rotterdam komt naar Bibelot toe maar heeft dit weekend hun eerste anderhalf uur al. Een geweldige set waarin indie wordt afgewisseld met wat britpop, rock, etc. zolang het maar dansbaar is. Ook het publiek reageert enthousiast. Weekender DJ’s Michiel en Bertin starten goed en wij kijken erg uit naar de eerste volledige avond van Weekender begin september.
En dan is het alweer tijd voor de laatste act van Switch! Festival. DJ Vinylboy (ex-HRTZ en DNB078) en DJ Uxorious (HRTZ) hebben de armen ineen geslagen en zijn een nieuw elektro feest gestart. Net als Weekender mag Glitch-Hop feest Glitch This zijn eerste platen tijdens dit festival draaien. De DJ’s trekken de laatste beetjes energie uit het enthousiaste publiek dat helemaal los gaat op een mix van Glitch Hop, Future Funk en meer genres waar je ouders nog nooit van gehoord hebben. Glitch This heeft ook hun eerste sporen achter gelaten in Bibelot en die sporen beloven heel wat voor de eerste echte editie eind oktober.

Al met al was de tweede dag van Switch! een stuk beter dan de eerste. Meer mensen, diverser programma en meer gezelligheid maakten dat deze avond zeker een succes genoemd mag worden.

woensdag 28 augustus 2013

Switch! Festival @ Bibelot 23-08-‘13

Het duurde ongeveer anderhalve maand, maar er komt eindelijk weer muziek uit de popzalen van Dordrecht. Geen afschuwelijke Vlaamse bandjes in de barbequewalmen meer, de maanden van fijne muziek in Bibelot, dolhuis en de popcentrale gaan weer beginnen. Bibelot opende het najaarsseizoen afgelopen weekend feestelijk met het nieuwe festival Switch! Twee dagen, vier zalen, grote en kleine namen én helemaal gratis.

De avond rond achten met de band die op het vorige muziekfestival in Dordrecht, Big Rivers, zo’n indruk op ons maakte, The Funky Organizers. Weer versterkt met saxofonisten Bazz en Gijs weet deze Modern-Funk band al een flinke groep vrienden, familie en geïnteresseerden op te trommelen waardoor de Main Stage al gezellig vol staat. En, net als op Big Rivers, weten de Funky Organizers het publiek weer te verbazen. Het is ongelofelijk hoe hard deze band groeit. Zo speelt toetsenist Willem  totaal anders, meer ritmische patroontjes, meer spanning in de solo’s. Ondertussen grooven bassist Bram en drummer Zep nog harder dan voorheen en zo spelen the Funky Organizers het dak van Bibelot er al af voordat het goed en wel open is.


Dan volgt helaas een teleurstelling. De Power Stage, waar Fixur op het punt staat te beginnen, blijkt de zaal nog helemaal leeg te zijn. Gelukkig komen er wat mensen van de Main Stage binnen gedruppeld want anders hadden deze vijf gasten alleen voor het barpersoneel en de geluidsman gespeeld. Volledig onterecht want Fixur blijkt een lekker bandje te zijn. Stevige alternative rock à la radiohead met elektronische elementen. Ook staat de band er zeer enthousiast bij ondanks de redelijk lege zaal. Fixur zou best wel eens een band kunnen zijn die we in de komende jaren vaker tegen gaan komen.


Ook in de Main Stage is het dan inmiddels erg leeg gelopen. H-Sik, een Nederlandse producer/DJ, is ontzettend lekker aan het draaien maar het heeft weinig effect als er maar als de ongeveer twintig man die in de zaal verspreid staan er geen reactie op tonen. Toch weet H-Sik zich, net als Fixur hier overheen te zetten en zet een onzettend harde, diverse en te gekke set neer.


Na een korte stop in de Pop Lounge waar de Silent Disco bezig is, die helaas iets te silent is met alleen een paar man aan de bar, maar weer terug naar de Power Stage. Die is inmiddels redelijk gevuld en de Rotterdamse Punkrock band The Hearted staat al te spelen. Waar ik bijna een jaar geleden nog enthousiast was over deze band toen ze optraden op Crawl Back’s 100e event, vallen ze nu toch redelijk tegen. De sterke punkstem en lekkere basspartijen van bassist/zanger Harvey vallen in het niet bij het matige gitaarspel en de zang van gitarist/zangeres Kayleigh. Het kan zijn dat ze haar dag niet heeft, maar de te simpele gitaarriffs maken de nummers over het algemeen leeg en saai. Ook voelt de muziek vaak erg rommelig aan. Ook zijn de praatjes van Harvey tussen de nummers door veel te catchy en afgezaagd en soms zelfs tenenkrommend. Dit keer waren the Hearted een tegenvaller, maar hopelijk kunnen ze de volgende keer weer verassen met hun frisse en energieke punkrock.


Tijdens Acid Pow303r begint de Main Stage dan eindelijk een beetje vol te raken. Waarschijnlijk voor een deel al voor de engelse DJ High Rankin maar ook nu al staan de eerste mensen op de dansvloer los te gaan op de bass synths van de Roland TB-303 die centraal staat bij de muziek van dit duo.

Echter als in de Power Stage het volgende matige punkbandje staat te spelen, Red Lemon, houden wij het voor gezien. Of het aan de Line-up, de slechte marketing, de zomervakantie of gewoon pech heeft gelegen is niet te zeggen, maar de eerste dag van Switch Festival kan niet een doorslaand succes genoemd worden.