vrijdag 30 mei 2014

Velvet Music Night Presents: Puggy live @ Power Stage Bibelot Dordrecht 09-05-‘14

Pareltjes in de muziek kom je vaak bij toeval tegen. Maar de mannen van Velvet Dordrecht lijken er wel een neusje voor te hebben. Een half jaartje geleden wisten zij met de Zweedse Sumie nog de Machine 3 zaal een uur lang muisstil te houden en nu komen zij opnieuw met een fantastisch optreden. Het internationale gezelschap van Puggy zette deze vrijdag de Power Stage helemaal op zn kop.

Het voorprogramma van Puggy wordt gebracht door de vijf mannen van Try Acrobatics uit Amsterdam. Het vijftal heeft er zin in en klinkt erg lekker in de vollopende zaal. Vrolijke, energieke liedjes gespeeld door een enthousiaste band. Misschien niet het meest originele bandvorm, maar desalniettemin erg leuk om naar te luisteren en kijken. Vorig jaar startte Try Acrobatics, na een jaar pauze te hebben genomen, weer op en het grootste deel van de band heeft zijn draai alweer goed gevonden. Alleen zanger Berend staat nog wat houterig op het podium. Toch zit er in het geheel veel potentie en zitten de elektropop nummers à la Go Back To The Zoo goed in elkaar.


Als het dan tijd is voor Puggy is het inmiddels flink druk in de Power Stage. Op de platen is dit in België gevormde trio al goed, maar live zouden ze echt heel bijzonder moeten zijn. En dat zijn ze. Al tijdens het eerste nummer Stop Me wordt het publiek weggeblazen. De krachtige drums van de Zweedse Egil Franzen, de stuwende bass van Fransman Romain Descampe en de daar omheen geweven Fender Rhodes van de Britse zanger/gitarist/toetsenist Matthew Irons zijn van enorme klasse.

Catchy en heavy, Puggy kan het allemaal. Elk nummer kan meegezongen worden en heeft ondertussen toch een fantastische, complexe onderliggende laag. Zo klinkt na het zware, heftige, bijna trashmetal achtige Stop Me even goed als de daarop volgende opgewekte, dansbare, meezinger Give us what we want en de ballad Someone Makes No Sound. Elk nummer is keer op keer weer geniaal gecomponeerd en wordt door het trio, live versterkt met een extra toetsenist, op dezelfde geniale wijze uitgevoerd. De bandleden van Puggy zijn een voor een geweldige muzikanten. Multi-instrumentaal, meerstemmige zang en foutloos spel, Puggy doet het allemaal met zoveel gemak.

Na Ready or Not en titelsong van hun laatste album To Win The World duikt Puggy het oudere werk in. Het heerlijke How I Needed You, waarin nogmaals duidelijk wordt hoe divers Puggy kan spelen, zelfs binnen een nummer, en Burned, waarin frontman Matthew Irons zich meer toont dan een popmuzikant door zich heel kundig te tonen in de Spaanse gitaarkunst. Met het dansbare Goes Like This krijgt het trio het publiek opnieuw helemaal los.
Puggy is als een achtbaan. Alles klopt, licht, geluid en de constante stroom van energie die van het podium afkomt. Nergens laat Puggy een steekje vallen en zo weten ze het publiek mee te slepen in een enorme muzikale belevenis. Het publiek danst, springt en schreeuwt de stemmen schor tijdens When You Know. Irons hitst het publiek elke keer weer subtiel op, entertaint en daagt uit. Met Teaser en Last Day On Earth sluit Puggy het concert op passende wijze af.
Deze band is alles behalve een standaard popbandje. Puggy is een belevenis, een band met vele gezichten en die gezichten zijn allemaal even leuk, sterk en geniaal. Laat die derde Velvet Music Night maar snel komen, want die avonden beloven elke keer weer heel veel goeds!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten